Eeuwigheid

 

Als de wereld om je heen stopt

Als de tijd lijkt stil te staan

Als je zelfs de geur van eten niet meer kan herinneren

Dan weet je wat het is

Oorlog


Vanzelfsprekend vind ik het gelach van kinderen

Vanzelfsprekend vind ik blije gezichten om me heen

Vanzelfsprekend vind ik een warme maaltijd

Maar nu ik de beelden heb gezien, weet ik niet wat vanzelfsprekend is

Vrede

Zoals iedere bloem zich de lente herinnert, en

iedere vlinder haar geur gewaarwordt

Zo zal zelfs uit de diepste duisternis de

edelsteen, bij het aanschouwen van de zon,

niet vergeten haar glinstering af te geven aan de hemelen

Zo zal ik altijd de overwinnaar zijn

Leven

En de mysticus sprak

Wanneer ik dacht dat ik het had gevonden was ik het alweer kwijt

Wanneer ik dacht dat ik het geheim had doorgrond, bleek ze haar deuren nog beter te sluiten

Wanneer ik vocht om haar te bedwingen, verloor ik in een zucht

Laat ik haar maar loslaten in de hoop haar sympathie te ontvangen

Haar magie

En duizenden levens zijn voorbij gegaan

Duizenden tranen hebben gevloeid

Duizenden doden zijn gestorven

Duizenden keren hebben hun lach de wereld gevuld

Laat hun duizenden dromen recht doen

Aan wat in duizenden wensen aan de Goden is gevraagd

Wees één uit duizenden

Mijn kind

Wanneer door edelmoedigheid zelfzucht wordt overstegen

Wanneer dierbaren om hen heen, hen dierbaarder worden dan zichzelf

Wanneer angst door echte liefde wordt overwonnen

Was er altijd maar één overwinnaar

Toewijding

En de Schepper vroeg aan de boom; wat heb je nodig?

En de boom antwoordde; water mijn Heer

En de Schepper vroeg aan de vlinder; wat heb je nodig?

En de vlinder antwoordde; de wind mijn Heer

En de Schepper vroeg het kind; wat heb jij nodig mensenkind?

En het kind antwoordde; liefde mijn Heer

Wanneer een wens niet meer voldoet

Wanneer wetten worden getreden

Wanneer de liefde wordt geofferd

Daar heeft overwonnen

De illusie van macht

Laat het dromen tot stof zijn

Laat haar leven tussen de sterren

Laat haar geluid tot stilte manen, en de mens tot spiegel zijn

Laat harmonie zijn haar meester, en het hart haar dienaar

Laat haar zijn

Muziek

Zij was bedoeld voor het leven

om haar tot leidraad te zijn

Zij was bedoeld om de duisternis te helpen

haar ruimte in te nemen

Nooit was zij bedoeld om te verschroeien, en

nooit om te misleiden

Altijd om ons te begeleiden

En de Schepper sprak

Er zij licht

Licht en duisternis zijn haar zielen

De kleurenpracht haar gelaat

Waar de schepping en ontschepping haar wezens dienaar zijn

Waar het woord tot wet is verheven

In die droom heb ik geleefd en liefgehad

In Uw droom mijn Schepper, daar was mijn

Universum

Hier is geen plaats voor angst,

niet dat het niet welkom is,

maar het zou zich hier onbehaaglijk voelen

Hier is geen plaats voor ongeloof en onbegrip,

niet dat ze niet welkom zijn,

maar hun spiegelbeeld in mijn ziel zou hen vervullen met weerzin

Hier is geen plaats voor lafheid en onmacht,

niet dat ze niet welkom zijn,

maar we hebben elkaar niets te zeggen

Hier zal altijd plaats zijn voor rust

Mijn heiligdom

Hier, in mijn liefde voor jou